Derde reisverslag
Door: Mathijs vd Lee
Blijf op de hoogte en volg Mathijs
25 September 2015 | Indonesië, Ubud
Sari Pollen is een vriendelijke, jonge vrouw die de directrice is van Sari Hati school. Ze is een drukke vrouw die zich graag inzet voor het helpen van de lokale bevolking die het niet goed heeft. Zo is zij naast directrice van de school ook nog hoofdoprichter van het enigste vrouwencentrum in Ubud. Vrouwen zijn in Ubud, zoals al eerder gebleken in mijn verslagen, het mindere ras in Bali. De man maakt de beslissingen, verdient het geld en is van alles op de hoogte. De vrouw kookt, verzorgt de kinderen en doet de voorbereidingen van de offers.
De zaterdag had ik besloten om lekker op tour te gaan. In eerste instantie zou ik alleen gaan, gewoon de scooter pakken en ik zie wel waar ik uit kom. Net toen ik wilde gaan vroegen Anique, Anne-Lotte en Manon of ik met hun mee wilde. Zij hadden hetzelfde plan dus dat kwam goed uit. Na lang te hebben gereden kwamen we uit op een straat die eindigde in een zandpad. Na even te twijfelen en bedacht te hebben dat de scooters toch niet van ons waren scheurden we over de keien het weggetje in. De weg werd steeds minder goed maar de omgeving werd steeds mooier. Ondertussen bevonden we onszelf al tussen een hoop groen, rust en lokale mensen die in de kleine riviertjes langs de weg zichzelf aan het wassen waren. Na veel begroetingen te hebben gekregen en allerlei moois te hebben gezien kwamen we weer op de verharde weg. Ik zag een klein weggetje dat verdween tussen allemaal bomen. Mijn nieuwsgierigheid won het van mij en ik reed dit lugubere weggetje in waar ik later nog een filmpje van heb gemaakt. Ik reed de bocht om en plots zaten wij midden in de rijstvelden, rijdend op een weggetje van maximaal 1 meter breed. Prachtige route en zeker de moeite waard deze even te bekijken op mijn Facebook! Toen we de rijstvelden uitreden zagen we een toren. Ik zei tegen Anne-Lotte dat het geweldig zou zijn als we daar op konden komen om van het uitzicht over de rijstvelden te genieten en een paar foto's kon maken. Plots hoorde we een geluid van de toren komen wat ons deed vermoeden dat er mensen aan het werk waren. We parkeerde onze scooter aan de zijkant van het weggetje, voor alsnog kon er niemand langs, en snelde naar de toren toe. Er waren meerdere mensen aan het werk, ze leken deuren te maken. Ze vonden het geen probleem en hielpen ons bij het beklimmen van de gammele ladder. Daar troffen wij een prachtig uitzicht aan, zie foto's in de bijlage.
Later deze dag zijn we samen met Kadek, een lokale jongen die in een van de huizen woont, naar Tengallangan (iets in die richting) waterval geweest. Prachtige waterval met een hele mooi omgeving. Je kunt er heerlijk zwemmen want het water is niet koud. De waterval heeft een kleine grot, een inkeping, waar als je inloopt je een regenboog ziet. Apart hieraan is dat deze regenboog 360 graden is, oftewel een cirkel. De waterval is maar 20 minuten van mijn huis vandaan dus daar ga ik zeker vaker een duik nemen.
Zondag ben ik samen met Bob op pad geweest en heb mijn mobiel vastgetaped aan de spiegel van mijn scooter. Vervolgens zijn we naar het weggetje geweest waar ik eerder over vertelde. Dit keer mochten er geen foto's gemaakt worden en werden we niet zo vriendelijk gevraagd om weg te gaan. Na even te hebben gepraat werd de man, fransman, een stuk vriendelijker maar we mochten helaas nog steeds geen foto's maken. 'Many precious things can be stolen'. Vervolgens zijn we naar de supermarkt gereden om alle ingrediënten te halen voor een aantal cheeseburgers, even weer van voedsel genieten dat bekend is. Hierna zijn we naar The Meltingpot geweest, een Engelse kroeg die veel pooltafels heeft, een dartbord en pingpong tafel, Amerikaans eten (bacon, burgers, fries). Oftewel, een kroeg die mij wel bevalt.
Ik ga de stagedagen allemaal in een keer beschrijven in een samenvatting omdat er te veel gebeurd op een dag om daar verslag over uit te brengen. De school haalt de kinderen op met 2 busjes die rond 10:00 arriveren op bestemming. Van 9 tot 10 hebben wij samen met de leraren, begeleiders en stagiares workshops zodat we van elkaar kunnen leren en nog belangrijker, zodat de begeleiders en leraren meer kennis krijgen. Vanaf 10 uur beginnen de 'lessen' en om 12 uur tot 12:30 wordt er gegeten, en van 12:30 - 13:00 zijn de kinderen vrij om te kiezen wat zij gaan doen. Vanaf 13:00 begint het middagprogramma tot 15:00, behalve op vrijdag, dan sluit de school om 14:00. De kinderen stappen dan het busje weer in en worden netjes thuis afgezet.
Thuis is er echter geen begeleiding. De ouders hebben geen ziekte inzicht, geen medische kennis en geen opleiding. Daarnaast hebben ze geen tot weinig geld om ook maar iets aan de situatie te kunnen veranderen. In Bali geloven ze in karma. Het verkrijgen van een kind met een beperking wordt in veel gevallen gezien als een 'slecht karma'. De dorpelingen zien de kinderen voor gek aan. Er is totaal geen begrip noch kennis voor en over mensen met een beperking. Dit zorgt ervoor dat de kinderen met autisme totaal onhandelbaar zijn geworden, in hun eigen wereld zitten en agressief kunnen exploderen. Er werd aan mij uitgelegd dat de kinderen kunnen spugen, bijten, knijpen, schreeuwen en allerlei andere vervelende kapriolen kunnen uithalen. Erg sneu want als zij de juiste behandeling hadden gekregen waren het waarschijnlijk kinderen geworden die een stuk slimmer en zelfstandiger waren. Hetzelfde geldt voor de kinderen met Syndroom van Down. Er zijn ongeveer 5 mensen met het Syndroom van Down bij Sari Hati, waarvan twee boven de veertig en de andere kinderen. Ook deze zouden vele keren beter af zijn geweest als er de juiste begeleiding zou zijn geweest.
Op Sari Hati is er geen structuur. Er is een dagprogramma maar hier wordt vaak niet aan gehouden. Er heerst ook geen discipline. De kinderen runnen de boel. De kinderen bepalen zelf waar ze wel en niet aan deelnemen. Soms pesten kinderen elkaar maar hier wordt nauwelijks iets aan gedaan. Het beleid is altijd lachen en altijd vriendelijk zijn. Zo min mogelijk, zeg gerust niet, confronteren van kinderen. Nooit op zoek naar de kern van een probleem, enkel verbloemen door het weg te lachen of de kinderen hun zin te geven. Een theorie hierover is dat zij bang zijn voor fysiek geweld vanuit de kinderen, wat ik ergens wel kan begrijpen. Ik ben namelijk ook al een paar keer geknepen en geduwd. Het resultaat is dat slecht gedrag wordt beloond wat enkel tot meer slecht gedrag leidt. En waarom niet, er wordt toch niks tegen gedaan!
Om een beeldvorming te geven van de 'lessen' die worden gegeven: yoga, kunst, muziek, schoonmaken van auto's en brommers, lezen, computerles, zwemmen, tuinieren, sporten en rondwandelen. Dit klinkt misschien best goed, maar iedere 'les' wordt maar voor 10% capaciteit uitgevoerd. Ik ben redelijk overtuigd dat ze zichzelf geen school mogen noemen maar een soort buitenschoolse dagopvang. De kinderen worden vermaakt in plaats van dat zij onderwijs krijgen.
Naast dat de aanpak en het beleid van deze school vele mate beter kan heb ik toch onwijs veel respect voor alle begeleiders, leraren en iedereen die betrokken is bij het mogelijk maken van deze school. Zonder deze plek hebben zij nergens om naar toe te gaan.
De dinsdag avond vond een pooltoernooi plaats in The Meltingpot. Hier heb ik aan deelgenomen maar ik speelde erg slecht omdat ik last had van spanning. Dit was tevens mijn eerste pooltoernooi ooit! De volgende dinsdag ga ik weer om ze dit maal wél een poepie te laten ruiken!
Op donderdagavond zijn Camille, Tessa en ik (twee medestudenten) naar CP lounge geweest en hebben het onwijs naar ons zin gehad. Andy (een Canadees) en Ed (de Engelsman) traden op en hebben een dansvloer gevuld met mensen die ijverig aan het dansen waren, inclusief wij. Misschien dat ik hier een filmpje van kan plaatsen, dat ga ik even nakijken! Overdag ben ik met Manon en Tessa naar Kuta geweest om te gaan surfen. Blijkbaar heb ik er talent voor want bij de eerste poging stond ik al op de plank en gleed met de golf mee. Na twee uur te hebben gesurfed was het genoeg geweest. Bovendien was ik aardig verbrand.
Morgen ga ik naar West-Bali een excursie doen. Meer kan ik er niet over vertellen want dat is eigenlijk alles wat ik weet. Zondag ga ik naar Nusa Penida, een eiland waar je geweldig kan duiken. Hopelijk kan ik daar een duik nemen, dat zou ik geweldig vinden.
Wederom bedankt voor het lezen,
Fijn weekend!
-
26 September 2015 - 16:40
Theo:
Goed bezig. Ik zie er naar uit om het straks met eigen ogen te bekijken. -
26 September 2015 - 18:03
Oma Rosenhart:
Het verslag was weer onwijs leuk. -
29 September 2015 - 16:17
Ellen Van Der Lee:
Wederom een mooi verslag. Leuk om te lezen wat je allemaal meemaakt. Hoop dat je toch wat kennis en vaardigheden aan de leraren en kinderen kunt overbrengen. Kijk al weer uit naar je volgende verslag.
Groetjes. -
01 Oktober 2015 - 21:23
Oom Wim En Tante Hetty:
Heb nu pas je 3de verslag gelezen en er weer van genoten.
-
02 Oktober 2015 - 10:41
Elly Van Der Lee:
Ik heb je verslagen in een keer gelezen.
Goed geschreven en de filmpjes zijn heel leuk.
-
08 Oktober 2015 - 15:39
Helma:
Hoi Mathijs,
ik heb me weer super vermaakt met je verslag.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley